Welkom op mijn blog

In dit blog wil ik met enige regelmaat gedachten ordenen en anderen de gelegenheid geven daarop te reageren. Steeds meer kom ik onder de indruk van de reikwijdte van genade; dat het echt alle facetten van het leven raakt; en dat ik er een beginneling in ben. Tegelijk dat ik merk hoe verbluffend mooi het is en dat ik wil groeien in genade. Ten diepste geloof ik dat de hele wereld dat zou moeten doen. Maar ja, dan moet je eerst Jezus leren kennen.

zondag 1 augustus 2010

Geloofsopvoeding geslaagd...?!


Toos houdt van zingen. Ze kan het daarbij niet laten te dansen. Ook dat kan ze goed. Prachtig om te naar te kijken en te luisteren.
Soms moet je moeite doen te verstaan wat ze zingt. Ze 'schrijft' regelmatig haar eigen teksten of varieert er lustig op los. Of ze heeft niet helemaal goed verstaan hoe het origineel was.
In een van de liedjes van K3 kom je dit refrein tegen:
Mama se mama sa, Mama saca boom ba
Mama se mama sa, Mama saca boom ba
Zing je mee allemaal
In een keigekke taal
De laatste twee regels zingt Toos als:
ga je mee allemaal
naar de kerk allemaal
Geweldig toch?!
Mooie gedachte trouwens om een gewoon seculier liedje een wending te geven die over God gaat. Of mooi om te bedenken dat het vrolijke, springende, dansende en onbevangene van een kind kennelijk met de kerk verbonden wordt. Ik zie het voor me hoe het fruitige en sappige van K3 een kerkdienst stempelt. De blijdschap, het spontane springt er vanaf.
Ahum, ik probeer het me voor te stellen maar het lukt bijna niet. Kerk en kerkdienst zijn zo geprogrammeerd en gestileerd dat het eerder een ernstige bijeenkomst is dan een bijeenkomst vol vreugde. Oppassendheid en serieusiteit lijken betere typeringen.
Vanmorgen zat ik in de kerk naar een leespreek te luisteren over de karmel-episode onder leiding van Elia (1Koningen 18). Het ging over de noodzaak om te kiezen. De klem en ernst om toch vooral de goede keuze te maken was voelbaar. Tegelijk miste ik het blijde, opluchtende en sprankelende van de genadige God. Het aantrekkelijke van kiezen voor Hem. Een belangrijke vraag bij dit gedeelte is volgens mij hoe het toch kan dat 'deze wereld' ons zo vaak meer lijkt te bieden (vruchtbaarder lijkt) dan de God van de bijbel? Het komt mij zo voor dat het vieren van en de vreugde over zo'n God die ons laat ontsnappen meer tot uitdrukking moet komen. Niet alleen in de dienst van vanmorgen maar in heel de manier waarop je kerk bent. Dan komt ook meer uit de verf dat het leven met God eindeloos genieten is.
Dan nodig je mensen uit: ' ga je mee allemaal, naar de kerk allemaal'.
Hoe zat dat ook al weer: 'uit de mond van kinderen hebt u zich sterkte gegrondvest'.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten